Zaburzenia erekcji – jakie są przyczyny tego schorzenia oraz jak je leczyć?

Zaburzenia erekcji
amy humphries z Unsplash

Gdy pojawiają się zaburzenia erekcji mężczyzna, zamiast szukać pomocy u specjalisty, próbuje ukryć ten problem nawet przed partnerką. Takie postępowanie jest wielkim błędem. To właśnie dzięki odpowiedniemu leczeniu impotencji, życie seksualne szybciej wróciłoby do normy. Jakie są przyczyny oraz sposoby leczenia erekcji?

Przyczyny zaburzeń erekcji

Do głównych przyczyn zaburzeń erekcji zaliczają się:

  • Niedrożny układ krwionośny – aby penis osiągnął wzwód, powinien przepompować około 20 razy więcej krwi niż wtedy, gdy jest w spoczynku. Kiedy tętnice doprowadzające do niego krew są zwężone blaszkami miażdżycowymi, ciała jamiste nie mają możliwości napęcznienia i hydraulika nie zadziała. Problemy występują, gdy w organizmie mężczyzny jest za mało testosteronu – głównego hormonu płciowego męskiego produkowanego w jądrach, a zbyt dużo prolaktyny – wytwarzanej w niewielkich ilościach przez przysadkę mózgową (jej nadmiar obniża popęd płciowy).
  • Uszkodzenia nerwów erekcyjnych – mogą być efektem niektórych chorób, m.in. SM, urazów rdzenia kręgowego lub cukrzycy. Czasem do mikrouszkodzeń „włókien pożądania” dochodzi podczas operacji prostaty, jednak awaria z czasem zazwyczaj sama się usuwa.
  • Niektóre leki – na przykład na chorobę wrzodową, przeciw nadciśnieniu, uspokajające, przeciwdepresyjne, tzw. beta-blokery, moczopędne, chemioterapeutyki.
  • Niehigieniczny tryb życia – chodzi tutaj przede wszystkim o zbyt duże przeciążenie pracą zawodową (której bardzo często towarzyszy stres, napięcie), palenie papierosów, zbyt małą aktywność fizyczną, nadużywanie alkoholu, dietę bogatą w tłuszcze zwierzęce, a ubogą w owoce i warzywa.
  • Blokady psychiczne – mimo iż mózg stanowi najbardziej seksowny organ ciała (to on wydaje polecenie: „Bądź gotów, by działać”), odpowiada jedynie za około 20% przypadków zaburzeń erekcji.

Jak leczyć zaburzenia erekcji?

Jeszcze sto lat temu leczenie impotencji było oparte o dwie metody: higieniczną i medyczną. Pierwsza z nich polegała na odpoczynku nie tylko od seksu przez minimum rok, ale również od „pożądliwych myśli”. Medycy rekomendowali również kąpiele, aktywność fizyczną wzmacniającą tężyznę oraz surowo zakazywali spania na plecach.

Przed osiągnięciem dwudziestu jeden lat nie było można również podejmować współżycia, a później zalecano kontakty seksualne nie częściej niż raz na 10-12 dni. Ulubioną terapią lekarzy było bolesne podawanie pacjentom wstrząsów elektrycznych na członek, jądra oraz wzdłuż kręgosłupa.

Na szczęście te metody nie obowiązują już w obecnych czasach. Współcześnie specjalista zapyta o przebyte urazy i choroby oraz o współistniejące dolegliwości. Obejrzy on penisa i jądra, zbada prostatę, sprawdzi czucie w okolicy krocza. W zależności od diagnozy zaleci badania (m.in. poziomu cholesterolu, cukru czy hormonów płciowych we krwi) bądź konsultacje, np. psychologa, seksuologa, kardiologa, diabetologa czy neurologa. Bardzo często podpowie on tabletki na potencję bez recepty.

Jest to problem dość ważny, dlatego w przypadku wystąpienia takich problemów należy niezwłocznie skonsultować się z lekarzem, który podejmie właściwe leczenie.

PODZIEL SIĘ: